Ja, Grandmaster Flash hoe leuk is dat om zo genoemd te worden door iemand anders. Ik zou het aanvankelijk zelf niet durven te bedenken. Iemand anders noemde mij zeer recentelijk de Gordon Ramsey van de fotografie. Niet qua gevloek maar hoe makkelijk die man een slecht lopende horeca bedrijf binnenloopt en direct ziet wat er aan de hand is en weet wat er moet gebeuren. Op die manier is het zeker geen verkeerde vergelijking. Hij is ook nog eens een meervoudig drie sterren kok. Weer iemand anders schreef recentelijk dat ik één van de beste fotograferen ter wereld ben. Nou dat is leuk en aardig, en hij mag dat vinden, het is een groot compliment, maar er is niet iets als een WK voor fotografen. Misschien ben ik wel de meest allround fotograaf, maar de term beste geloof ik niet zo zeer in.

Met flitsen kom ik wel een eind hoor. Maar mannen als Jou McNally of Erwin Olaf kunnen ook best wel een aardig partijtje mooi licht plaatsen. Daar ben ik zeker niet uniek in. Het grote verschil is dan weer wel dat er bij mij nooit budgetten beschikbaar zijn. Erwin krijgt zomaar 20.000 voor een foto. Pas op! Dat is wat hij krijgt, daarna moet hij nog alle mensen gaan betalen. Zoveel zal er niet van overblijven. Als hij uiteindelijk er 1000 euro aan overhoudt is het denk ik veel. En Joe McNally laat zich door alles en iedereen die maar wil sponsoren. Heel slim, maar het echt authentieke werk is wel over bij hem. Het is toch meer pakken wat je pakken kan.

Nee dan ik! Ik betaal alles zelf, krijg bijna geen rode cent voor mijn fotografie en doe bijna alles alleen. Ja, Babs helpt me wel vaak. Dat dan gelukkig weer wel. Met gevaar voor eigen leven soms sta ik dan mijn plaatjes te schieten. Wat betreft met gevaar voor eigen leven is misschien een beetje overdreven, maar wel soms met nagenoeg bevroren ledematen of als een verzopen kat van de regen, maar ik ga door en maak altijd een goede foto. Niet altijd de beste (door de omstandigheden) maar wel altijd een goede. Ik zie het de andere heren niet doen. Laat ik er voor het gemak nog even een dame bij halen anders geef ik alleen mannen als voorbeeld.

Annie Leibovitz. Beroemd en heel erg groot als naam. Die doet niets zelf en heeft overal een assistent voor. En als dan alles goed ingesteld staat dan komt het luxe poppetje van stal. En pakt ze even de camera beet, niet langer dan nodig. En vangt daarvoor toch wel 100.000 dollar per dag. En toch wist ze het nog voor elkaar te krijgen om failliet te gaan. Dat is best knap. Maar ja, ze heeft het ook best wel hoog in haar bol en volgens mij is ze totaal niet aardig en super arrogant. Zoiets als een overbetaalde voetballer.

En dan kom ik met een foto en een blog over dat ik Grandmaster Flash ben. Jawel. Maar zonder hoogmoed. Waar ik woon in Frankrijk is er geen bedrijf wat een normaal fotografie tarief kan betalen. En een kale kip kun je niet plukken. iedereen vindt het mooi wat ik maak, maar niemand kan of wil het juiste bedrag ervoor betalen. Het is sprokkelen. Krabben met de kippen. En kippen zijn achteruit krabbers en degene die krabt komt nooit vooruit. Een oud Hollandse wijsheid. Dus als je zou denken dat de arrogantie mij in de bol is geslagen dan weet je nu wel beter. Grandmaster Flash met weinig betalende klanten. Heb ik weer!!!

Maar ik heb wel lol. Ik doe waar ik in geloof. Ik doe alleen waar ik zin in heb. Ik maak niets waar ik niet achter zou kunnen staan. Daar kan geen geld tegenover staan. Ik zou me doodschamen om een klant 100.000 dollar of 20.000 euro te vragen voor een foto. Gewoon omdat dat het niet waard is. Hoeveel dan wel? Ja, wat de gek ervoor geeft. Alleen kom ik nooit die gekken tegen. Of ze weten mij niet te vinden. En ik vertik het om mijn kunstje voor minder dan weinig uit te gaan voeren. Ik moet behalve het maken er nog wel iets van lol en lees ook geld aan overhouden.

Gooi me waar ter wereld ergens neer en ik maak mijn foto wel. Of ik de mensen of plek nu ken of niet, ik kom altijd met iets leuks thuis. Echte modellen werk ik niet mee. Echte mensen is veel leuker en veel meer eer aan te behalen. Tuurlijk zou ik nog wel een keer met een Doutze Kroes of zo willen werken. Ook leuk, maar het is niet belangrijk.

Cactus, Godox, Bowens, Elicjchrome, Broncolor overal kan ik mee werken. Ik kan ze ook nog vaak in de mix laten werken. Binnen en buiten. En denk nu niet dat in de speciaal voor deze blog gemaakte foto alles uit de kast is gehaald. Nee, nog lang niet. Technisch bekeken al helemaal niet, en qua apparatuur bekeken, ja ik had nog een paar extra flitsers in beeld kunnen plaatsen. Ik was nog niet door mijn voorraadje heen. Ik had nog een aantal 149 euro kostende Cactus flitsers over die naar mijn inzicht niet meer nodig waren. genoeg is genoeg. Sowieso is de hele foto een grote parodie op…..
Zoveel mensen die denken te kunnen flitsen plaatsen vaak veel flitsers. Want als je met veel flitsers werkt dan kun je wel flitsen denkt men dan. Nee, de kunst is juist om zolang als het maar kan met 1 flitser te blijven werken. De hele wereld heeft ook maar één lamp, de zon. De enige flitser die echt werkte in deze foto staat buiten de foto en zie je niet. De rest is alleen maar beeldvulling en ik laat zien dat ik ook wel eens gek kan doen met mijn flitsers. Op deze foto na dan is iedere flitser die ik gebruik functioneel nodig en noodzakelijk.

Dat doen Joe, Erwin en Annie met haar assistenten ook. Dus daar is wel een overeenkomst. Al hoewel bij Joe McNally is het vaak al effect bejag en vaak Amerikaans over the top. Laat mij maar lekker door rommelen. Niet voor grote bedragen. Helaas. Maar ja, stel dat ik die grote bedragen zou gaan verdienen, dan is er geen tijd meer voor cursus geven. En dat zou zonde zijn. Want dan kan ik het iemand anders niet meer leren. En dat is misschien nog wel het allerleukste van alles. Iets beheersen op creatief gebied geeft ook een verplichting om je kennis te delen met derden. Kennis mag je niet alleen voor jezelf houden. Omdat de grootste kwaliteit van de mens is: "Om te vergeten wat we al weten". Ja denk daar maar een tijdje over na.

De schildermeesters van vroeger waren behalve schilder ook altijd leraar. Denk onder andere aan Rembrandt. De Meester verplichtte zich om de leerling op te leiden, huisvesting te geven en te voeden. Dat het systeem niet feilloos was is een ander verhaal. Kruisbestuiving tussen leraar en leerling is een groot en mooi iets. Ik heb zelfs een licht theorie ontwikkelt, leer je dus echt nergens anders, die zo logisch is en zo natuurlijk dat er geen speld tussen te krijgen is. En wie heeft er eigenlijk een theorie over hoe het licht te plaatsen? Dus niet blijven hangen in aanwijzingen van 45 graden en dat soort waardeloze aanwijzingen. Want aan welke kant is dat dan die 45 garden? Ik bedoel maar.

En dit hele verhaal op een grote hoop bij elkaar gegooid door Erik met zijn opmerking dat ik Grandmaster Flash ben, had ik zoiets van ja, je hebt nog gelijk ook. Briljant Erik.

Ik leef voor het mooie licht in combinatie met mijn Godox flitsers, ik leef voor fotografie, en zal er altijd mee blijven doorgaan. Of het nu wel of niet goed betaald wordt. En het draadloze flitsen is iets wat ik mijzelf heb aangeleerd vanuit mijn "oude" fotografische kennis. Oude inzichten doorvertaald en met gebruik van nieuwe technieken die vroeger niet bestonden. Heerlijk, wat dat betreft is fotografie zoveel makkelijker geworden. 2000 watt seconde in twee tasjes meenemen! E

Ik ga weer lekker verder met mijn passies als fotograferen met mooi licht, cursus geven en wie weet wordt het nog wel eens wat met mij.

Met de groeten van Grandmaster Flash.