Kijken is mijn vak. Ik doe het al 28 jaar. Ik kan leuk fotograferen, maar kijken kan ik nog veel en veel beter. Eigenlijk heb ik als specialisme kijken. Maar ja, ga daar eens een vak van maken?!
Hoe dan ook ik kijk 24 uur per dag zeer bewust en inmiddels kan ik na 28 jaar oefening veel zien. Met een enkele blik kan ik de gedachte van iemand niet lezen, maar wel zien op zijn/haar gezicht. Ja lees die zin nog maar eens opnieuw. Niet begrepen? Ik kan geen gedachten lezen, zeker niet, maar ik kan wel de gedachte het gezicht zien staan. Verbale communicatie (praten) is dan vaak niet meer nodig. Ik weet het al. Met een chique woord noemen ze dit ook wel non verbale communicatie. Lees de blog…

Omdat ik ongeveer alle spiegelreflexen die er bestaan tijdens mijn cursus voorbij zie komen verbaas ik mij over de ontwikkeling van de camera’s en fabrikanten. Wij krijgen als consumenten vele antwoorden op vragen die nooit gesteld zijn. Wie wil er filmen met een spiegelreflexcamera? Ik heb nog niemand gesproken die dat wil. Er is voor de gein wel eens een filmpje mee gemaakt als je het toch in je camera hebt zitten, maar daarna is het toch echt over. Een paar filmpjes maken om te kijken hoe het werkt en daarna weer snel terug naar “gewoon” fotograferen. Kortom er wordt iets aangeboden waar je voor moet betalen, maar waar je nooit om gevraagd hebt. Dat bedoel ik met antwoorden op vragen die nooit gesteld zijn. De ontwikkelingen staan stil op het gebied van spiegelreflexen en de ontwikkelingen die we nieuw aangeboden krijgen zijn geen oplossingen voor de problemen die we hebben met de spiegelreflexen. Lees de blog…