Iemand die mij het meest is bij gebleven het afgelopen jaar is Tessa. Ze heeft in één keer z'on enorme stap voorwaarts gemaakt. Ze zat er lang tegenaan te hikken, maar kwam elke keer net niet door die deur heen naar een volgend niveau. Bij de onderstaande foto gebeurde dat ineens wel.

Ik was aan de andere kant van ons eigen meertje bezig, Tessa moest even allen verder werken zonder mijn directe begeleiding. Ik kom even later terug ze laat me op drie meter afstand haar LCD display zien en ik zag het meteen. Ik zei alleen maar GENIAAL tegen haar. Zet stond met grote ogen naar mij te kijken. "Meent hij dat nou of is hij mij aan het dollen?" Ik zeg nooit zomaar iets. Het duurde even voordat het bij haar indaalde. Sinds deze foto is ze een niveau hoger gaan fotograferen.

Eén flitser stond in het water ( door mij daar geplaatst, ik heb de modder nog achter mijn oren, ik doe alles voor cursisten) en Tessa deed de rest met haar camera instellingen, model aansturen (het is het gezicht die die de foto compleet maakt) en het bepalen van hoeveel daglicht in combinatie met sluitertijd. Deze foto was voor hij het hoogtepunt van het jaar. Door de foto zelf in combinatie met de persoon en wetende welk fotografisch traject we al hadden afgelegd in de jaren ervoor.

Hermien heeft precies datzelfde meegemaakt. Toevallig ook weer een foto met water. Babs staat op het water. En nee, natuurlijk is er niet nabewerkt. Ze stond daar echt. Babs kan dat. Een uur op water staan. Wil je dat leren dan kom je maar op cursus.

In 2023 was er voor het eerst een Harcourt licht cursus. Dat was een groot succes. Ook al ben ik de cursus wel alweer verder aan het door ontwikkelen. Harcourt wordt in de toekomst slechts een tussen station. van Harcourt gaan we door naar Mollema stijl. Dat is logischer en minder at random zoals bij Harcourt veelal de lichten worden geplaatst. Al vroeg in het jaar schoot Hans de onderstaande foto. Wat een prachtige foto!

Echt een beauty. Gemaakt van een buurvrouw 80 jaar oud. Dit zul je bij Harcourt nooit zien. Daar leent die technieken Studio Harcourt zich voor. De Mollema stijl is beter geschikt voor oudere mensen, ook voor jongere hoor. Dat is één van de verschillen. De dame in kwestie schrok in eerste instantie heel erg van zichzelf toen we nog de foto aan het opbouwen waren. En toen Hans klaar was vond ze het een beauty en kwam de vraag: "Oh, wat mooi, ben ik dat?" Dat is de kracht van portret fotografie. Mijn tante Bertie moest er een paar weken later er ook aan geloven.

Zo fotografeer je dames van 80 jaar en ouder. Op hun mooist. En vaak in zwart/wit omdat het zo mooi is en eigenlijk veel te weinig gedaan wordt.

Natuurlijk is er dan ook altijd de good old Fuji cursus. En om te laten zien dat we niet alleen maar flitsen en binnen fotograferen, hier een heel tof landschap van Jan. Jan die bij aanvang dacht dat hij niet goed kon leren. Wel, na twee weken met Jan kan ik stellen dat ik nog nooit z'on snelle leerling heb gehad. Wat hij bijna niet kon geloven. Wat ik weer snap als je je leven lang het tegendeel hoort.Leraren die continu zeggend dat een slechte leerling bent. Nou het tegendeel was waar. Jan en ik, we waren een sterke combinatie. Onderstaande foto is niet eens zijn beste, maar hij droomde er al zo lang over om ooit in staat te zijn om dit met een foto camera vast te kunnen leggen zonder nabewerking. De enige mazzel die we hadden was dat de omstandigheden meewerkte. Voor de rest is het helemaal Jan zijn verdienste. De snelste leerling aller tijden. Misschien dat Jan het nu gaat geloven.

En toen was er Mathijs. Die kreeg eigenlijk veel te vroeg gezien het aantal cursussen wat hij tot nu toe had gevolgd, drie Amerikaanse klassiek geschoolde muzikanten voor zijn lens. Die hadden we hier tijdelijk over de vloer. Ja, ik heb wel flink moeten begeleiden omdat dit wel heel veel in één keer was. Maar Mathijs heeft ze toch echt zelf gemaakt. Ik hielp alleen maar met welke keuzes te maken en waar op te letten. Erop attenderen waar de instinkertjes zaten aan te komen. Het is een prachtige serie geworden.

Doordat fotografie minder populair is geworden door AI, nabewerkende fotografen die op die manier hu n onvolkomenheden moeten compenseren, of iets wat ik ook vaak hoor, :" ja maar ik heb toch een telefoon, die kan dat ook heel goed". Daardoor kom ik qua cursisten aantallen niet meer zo ver als een jaar of wat geleden. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel. De kwaliteit komt doordat er wat minder cursisten zijn op een hoger niveau te liggen. Maximaal zijn het vier cursisten per week, maar met twee hou ik natuurlijk meer tijd over voor nog meer persoonlijke aandacht en lessen. Gelukkig zijn er ook cursussen waarbij je met minimaal acht personen moet komen opdraven. Hoe zou het daar met de kwaliteit zijn? Ach joh, dat doen we in de nabewerking! Hier bij ons leer je écht fotograferen. Vanuit passie en liefde voor de fotografie. Met meer of minder cursisten… het maakt niet uit. De liefde voor fotografie en jouw persoonlijke ontwikkeling staat altijd bovenaan.

Mijn eigen dochter Mina deed ook de basis cursus. Ze is gek op mensen en analyseren van gedrag. Dus gingen we straatfotografie doen. Ze heeft hieronder prima het moment gevangen. Frans werkoverleg, wat overigens heel lang kan duren.

Iets waar ik voor mijzelf ook trots op ben is dat ik meerdere geheel Franstalige basis cursussen heb gegeven. Dat is en blijft toch een listig dingetje. Omdat ik niet Frans spreek zoals in Nederlands spreek. De technische termen zijn niet moeilijk. Maar als het erover gaat om een gevoel over te brengen, dan wordt het ineens veel lastiger. Thibault was een hele goede cursist. Met een hele grote aanleg voor fotografie en het bleek dat hij mijn Frans erg goed snapte. Dus op portretdag moest zijn zwangere vrouw erbij komen.

Nog nooit was er een zwangere vrouw op de foto gegaan hier tijdens een basis cursus. En kijk hoemooi Thibault zijn vrouw heeft gefotografeerd. Dit was maar slechts een basis cursus! En dan al deze kwaliteit. Super. Ook zijn we sport gaan fotograferen. Thibault is een groot (letterlijk en figuurlijk) rugby speler. Hij wil in de toekomst meer sport gaan fotograferen. Dus zijn we naar een dames voetbal wedstrijd gegaan. Een hele andere tak van fotografie dan portretten, maar ook dat kan. Ik ben zo flexibel als een draaideur.

En dan ook nog een keer in de stromende regen. Dat is best lastig. Maar een Nikon Z50 kan goed tegen regenwater.

Ben ik er dan doorheen? Nee, nog lang niet. Ik denk dat ik nog maar een blogje ga schrijven van de week over de meest opvallende cursisten foto's uit het jaar 2023. Er was nog veel en veel meer. Ik vind dit echt leuk om te doen. Beetje terugkijken, wat heb ik gedaan met de cursisten. Het is ook nuttig voor mijzelf. Het is vaak anders en zelden hetzelfde. Ik probeer altijd zoveel mogelijk rekening te houden met der wensen die er vaak zijn.