Nano technologie
09/02/13 20:53 Filed in: Techniek
Vandaag ontving ik van een trouwe lezer van mijn website, blogs en tests denk ik, want ik ken de meneer niet een interessant filmpje over Nano technologie. Dat betekent dat hij mijn website heel goed moet hebben gelezen om te weten dat ik een fervent voorstander ben van Nano technologie.
Nano is niet van Mork en Mindy de televisie serie. Mork (jonge Robin Williams) sloot iedere aflevering altijd af met:" Nanoo, nanoo, this is Mork from Ork calling Orson, come in Orson". Nee, daar gaat het niet over. Het gaat wel over een hele spannende futuristische technologie die nog niet echt op gang wil komen.
In een van mijn tests bij het Nikon 24-70mm F/2.8 VR objectief heb ik in superlatieven al een beetje de Nano technologie besproken. De test van het Nikon objectief is al bijna twee jaar oud. Toen ik dit schreef waren enkele autovelgen en het Nikon objectief de enige voorbeelden die ik kon geven waarbij actief Nano technologie gebruikt wordt. Het is inmiddels twee jaar later en er is nog niet veel veranderd. Mede dankzij Nikon die iets superieures gebruiken maar er helemaal geen verhaal omheen bouwen. Een verhaal ervan maken noemen we ook wel marketing. Nikon laat dit compleet liggen. Foei David Ward, opvolger van mij. Je bent zo technisch, pak het op!
Enfin, dan doe ik het nog maar een keer. En... met dank aan de voor mij nog onbekende trouwe lezer die de link doorstuurde van een wervend filmpje over de voordelen van Nano technologie. Laat ik daar eerst maar mee beginnen. Kijk er maar naar en dan snap je al heel veel meer.
Ik moet oppassen wat ik ga schrijven want ik ben geen wetenschapper. Enkele van mijn lezers wel en in hun ogen zal dit een beetje "popie jopie" artikel zijn. Ja ik was niet voor niets in een grijs verleden Marketeer bij die grote N fotoclub.
Wanneer je het filmpje hebt bekeken zul je toch wel een aantal keren vreemd ernaar hebben zitten kijken. Niets blijft plakken, alles valt ergens nog sneller vanaf dan dat het erop komt. En ga zo maar door. Ik ga niet alles herhalen. Je hebt het kunnen zien. Maar dan rest er de grote vraag: "wat heeft dit met fotografie te maken?"
Nou alles. Nikon gebruikt het al en heel leuk, maar niet op de juiste manier. Bij Nikon zit de Nano technologie op het tweede lensdeel (intern dus, je kunt er niet bij of het voelen, tenzij je het objectief tot tweemaal toe laat vallen zoals ik). Bij Nikon wordt het tot op dit moment toegepast om ongewenste reflecties tegen te gaan. Werkt uitmuntend, maar er is meer. Op het tweede lensdeel mogen ze het laten zitten, maar spuit het ook eens op het voorste lensdeel, waar je wel bij kunt en het voorste lensdeel niet alleen theoretisch, maar ook echt kunt beschadigen. Dan wordt het pas echt interessant.
"Oh waarom dan?" denk je misschien. Je hebt het al kunnen zien in het filmpje. En toevallig staat het beeld van het water hierboven stil als je het nog niet bekeken hebt. In de scène met het water wordt de structuur ervan verstoord door er een vinger in te steken. Het water wijkt maar trekt zich wonderbaarlijk terug zodat het één plasje blijft. En een druppel die op een ander idee kwam wordt gewoon weer tot de orde geroepen en komt wer terug bij de grote massa. Ja en.... denk je nu misschien wederom? Nou, dat is voor mij de ware kracht van Nano technologie.
Nano deeltjes hebben de eigenschap om naar elkaar toe te trekken. Cohesie en adhesie, weet ik nog van fotografische natuurkunde die ik ooit heb gekregen en geleerd op school, maar dit gaat veel verder. Het samensmelten, samentrekken, bij elkaar blijven van Nano deeltjes is zo sterk dat het een andere eigenschap krijgt. Met andere woorden wanneer het uit elkaar wordt gehaald herstelt het zichzelf weer. En dat met water, niet echt makkelijk. Moet je dit trucje van het filmpje zelf eens thuis proberen. Wedden dat het niet lukt?
En zo komen we bij de grote stille kracht van Nano technologie. Het kan iets of zichzelf herstellen, naar de oorspronkelijk staat of toestand. En denk dan nog één stap verder naar fotografie toe. Nano technologie op je voorste lensdeel en...... dans erop, ga met een Stanley mes je voorste lensdeel te lijf,, gebruik hem als asbak en er gebeurd helemaal niets. Alles wordt weer zoals het was. Nooit meer een kras op je lens. Die verdwijnen gewoon ook in meervoud. Fotograferen in de regen? Ha, geen enkel probleem. De regen valt sneller van je voorste lensdeel af dan je gebruikte sluitertijd. Dus nooit meer last van druppels op je lens. Dit zijn wel een paar belangrijke voordelen lijkt mij.
Verder ga ik het niet hebben over auto voorruiten waar geen ruitenwissers meer gebruikt hoeven te worden, ook niet dat de broeken van mijn dochters onmogelijk meer vuil kunnen worden. Dat je water ermee kunt schoonmaken in Afrika, of olierampen op zee kunt bestrijden. Dat je op Mars met zonder traditionele bouwstoffen gewoon huizen kunt bouwen. Nee, ik wil Nano technologie alleen bekijken vanuit de fotografisch hoek. Daar heb ik verstand van en de rest niet.
Dus wel dat je je fototas gewoon lekker midden in de regen kunt laten staan. Dat is een beter voorbeeld, maar in principe hetzelfde. Met een Nano coating kan iets niet nat worden! En een stap verder of een stadium later, kan het zichzelf herstellen van krassen, scheuren en andere beschadigingen. Ook vuil zal geen enkele kans meer maken.
Ik zie het wel zitten met de Nano's. Kom maar op zeg ik. Maak het commercieel. Doe iets aan Marketing, verantwoordelijke meneer bij Nikon. Jullie laten kansen liggen. Ik help jullie wel, maar jullie lezen dit niet. In tegenstelling tot een aantal mensen die dit wel aandachtig mijn tests en opmerkingen lezen. Daar heb ik overigens nog wel meer voorbeelden van. Misschien schrijf ik nog wel eens een blogje over Casio die een patent heeft op het maken van keramische lenzen. Met keramisch materiaal kun je het perfecte fotografie objectieven maken. Geen beeldfouten, geen vertekening, helemaal niets geen enkele fout. Maar dat is voor een andere keer. Ook spannend, maar dat is weer een heel ander verhaal of blog.
Ik sluit af met: Nano, Nano, this is Patrick calling Orson. Come in Orson....
In een van mijn tests bij het Nikon 24-70mm F/2.8 VR objectief heb ik in superlatieven al een beetje de Nano technologie besproken. De test van het Nikon objectief is al bijna twee jaar oud. Toen ik dit schreef waren enkele autovelgen en het Nikon objectief de enige voorbeelden die ik kon geven waarbij actief Nano technologie gebruikt wordt. Het is inmiddels twee jaar later en er is nog niet veel veranderd. Mede dankzij Nikon die iets superieures gebruiken maar er helemaal geen verhaal omheen bouwen. Een verhaal ervan maken noemen we ook wel marketing. Nikon laat dit compleet liggen. Foei David Ward, opvolger van mij. Je bent zo technisch, pak het op!
Enfin, dan doe ik het nog maar een keer. En... met dank aan de voor mij nog onbekende trouwe lezer die de link doorstuurde van een wervend filmpje over de voordelen van Nano technologie. Laat ik daar eerst maar mee beginnen. Kijk er maar naar en dan snap je al heel veel meer.
Ik moet oppassen wat ik ga schrijven want ik ben geen wetenschapper. Enkele van mijn lezers wel en in hun ogen zal dit een beetje "popie jopie" artikel zijn. Ja ik was niet voor niets in een grijs verleden Marketeer bij die grote N fotoclub.
Wanneer je het filmpje hebt bekeken zul je toch wel een aantal keren vreemd ernaar hebben zitten kijken. Niets blijft plakken, alles valt ergens nog sneller vanaf dan dat het erop komt. En ga zo maar door. Ik ga niet alles herhalen. Je hebt het kunnen zien. Maar dan rest er de grote vraag: "wat heeft dit met fotografie te maken?"
Nou alles. Nikon gebruikt het al en heel leuk, maar niet op de juiste manier. Bij Nikon zit de Nano technologie op het tweede lensdeel (intern dus, je kunt er niet bij of het voelen, tenzij je het objectief tot tweemaal toe laat vallen zoals ik). Bij Nikon wordt het tot op dit moment toegepast om ongewenste reflecties tegen te gaan. Werkt uitmuntend, maar er is meer. Op het tweede lensdeel mogen ze het laten zitten, maar spuit het ook eens op het voorste lensdeel, waar je wel bij kunt en het voorste lensdeel niet alleen theoretisch, maar ook echt kunt beschadigen. Dan wordt het pas echt interessant.
"Oh waarom dan?" denk je misschien. Je hebt het al kunnen zien in het filmpje. En toevallig staat het beeld van het water hierboven stil als je het nog niet bekeken hebt. In de scène met het water wordt de structuur ervan verstoord door er een vinger in te steken. Het water wijkt maar trekt zich wonderbaarlijk terug zodat het één plasje blijft. En een druppel die op een ander idee kwam wordt gewoon weer tot de orde geroepen en komt wer terug bij de grote massa. Ja en.... denk je nu misschien wederom? Nou, dat is voor mij de ware kracht van Nano technologie.
Nano deeltjes hebben de eigenschap om naar elkaar toe te trekken. Cohesie en adhesie, weet ik nog van fotografische natuurkunde die ik ooit heb gekregen en geleerd op school, maar dit gaat veel verder. Het samensmelten, samentrekken, bij elkaar blijven van Nano deeltjes is zo sterk dat het een andere eigenschap krijgt. Met andere woorden wanneer het uit elkaar wordt gehaald herstelt het zichzelf weer. En dat met water, niet echt makkelijk. Moet je dit trucje van het filmpje zelf eens thuis proberen. Wedden dat het niet lukt?
En zo komen we bij de grote stille kracht van Nano technologie. Het kan iets of zichzelf herstellen, naar de oorspronkelijk staat of toestand. En denk dan nog één stap verder naar fotografie toe. Nano technologie op je voorste lensdeel en...... dans erop, ga met een Stanley mes je voorste lensdeel te lijf,, gebruik hem als asbak en er gebeurd helemaal niets. Alles wordt weer zoals het was. Nooit meer een kras op je lens. Die verdwijnen gewoon ook in meervoud. Fotograferen in de regen? Ha, geen enkel probleem. De regen valt sneller van je voorste lensdeel af dan je gebruikte sluitertijd. Dus nooit meer last van druppels op je lens. Dit zijn wel een paar belangrijke voordelen lijkt mij.
Verder ga ik het niet hebben over auto voorruiten waar geen ruitenwissers meer gebruikt hoeven te worden, ook niet dat de broeken van mijn dochters onmogelijk meer vuil kunnen worden. Dat je water ermee kunt schoonmaken in Afrika, of olierampen op zee kunt bestrijden. Dat je op Mars met zonder traditionele bouwstoffen gewoon huizen kunt bouwen. Nee, ik wil Nano technologie alleen bekijken vanuit de fotografisch hoek. Daar heb ik verstand van en de rest niet.
Dus wel dat je je fototas gewoon lekker midden in de regen kunt laten staan. Dat is een beter voorbeeld, maar in principe hetzelfde. Met een Nano coating kan iets niet nat worden! En een stap verder of een stadium later, kan het zichzelf herstellen van krassen, scheuren en andere beschadigingen. Ook vuil zal geen enkele kans meer maken.
Ik zie het wel zitten met de Nano's. Kom maar op zeg ik. Maak het commercieel. Doe iets aan Marketing, verantwoordelijke meneer bij Nikon. Jullie laten kansen liggen. Ik help jullie wel, maar jullie lezen dit niet. In tegenstelling tot een aantal mensen die dit wel aandachtig mijn tests en opmerkingen lezen. Daar heb ik overigens nog wel meer voorbeelden van. Misschien schrijf ik nog wel eens een blogje over Casio die een patent heeft op het maken van keramische lenzen. Met keramisch materiaal kun je het perfecte fotografie objectieven maken. Geen beeldfouten, geen vertekening, helemaal niets geen enkele fout. Maar dat is voor een andere keer. Ook spannend, maar dat is weer een heel ander verhaal of blog.
Ik sluit af met: Nano, Nano, this is Patrick calling Orson. Come in Orson....