Focus advertenties
Maar laten we beginnen bij het begin. Zoom is ooit bedacht als zijnde dat er nog wel een fotografie magazine bij kon komen op de toch al volle fotografie bladen markt in Nederland. Er kon nog wel een blad bij. Zoom werd nieuw geïntroduceerd, een blad met weinig inhoud, het vertelt wel wat maar nooit compleet en wat erin staat bevat veel fouten. Commercieel gezien werd Zoom een succes en daarom is het nu de beurt aan Focus om daar ook een succes van te maken. Volgens mij was dat het al. In ieder geval inhoudelijk.
De drang naar commercieel succes heeft de marketingman ertoe doen besluiten om advertenties in Focus magazine eruit te laten zien als een normaal geschreven redactioneel artikel. Volgens mij ben je dan fout bezig. Je neemt als mede eigenaarje lezer niet meer serieus. Je moet heel goed kijken of het een echt geschreven artikel is van één van de Focus medewerkers of dat het een gesponsorde artikel is. En ik denk dat het advertenties zijn geschreven door Focus medewerkers. Zo overeenkomstig is de schrijfstijl. Hieronder zie je eerst een scan van een door een Focus medewerker geschreven artikel.
De huisstijl
Dit is de keurige en frisse opmaak (de huisstijl) waar ik zojuist over schreef. Prima. Maar nu gaan we kijken naar een fenomeen wat zich de laatste tijd in elk nummer laat zien en dat zijn gesponsorde advertorials ook wel in gewoon Nederlands advertenties genoemd.
De advertorial
En de advertorial ziet er precies hetzelfde uit als een redactioneel artikel. Dit is niet eenmalig, maar tegenwoordig de standaard in Focus. In ieder nummer zit er minimaal één advertentie wat eruit ziet als een „normaal” stuk en redactioneel geschreven tekst. En zo zijn er nog vele voorbeelden.
Dan stel ik mijzelf de vraag waarom? is advertenties verkopen zo moeilijk geworden? Het antwoord zal vast ja zijn. Zijn er zo weinig bedrijven die een „dure” advertentie nog kunnen betalen? Wederom zal het antwoord ja zijn. Moet je dan als Focus alles uit de kast trekken om het de adverteerders zo goed mogelijk naar de zin te maken? Ja natuurlijk, niets mis mee met je best doen. En dan mijn laatste vraag, mag je je betalende lezers laten betalen om advertenties in huisstijl te laten lezen? Er staan al best veel advertenties in, maar als een ogenschijnlijk redactioneel stuk ook nog eens een advertentie blijkt te zijn...
Nee is zeker weten het antwoord! Een lezer heeft betaald voor het magazine en heeft dus recht op betrouwbare en deskundige informatie. Of dit nu een abonnee is of iemand die Focus in de losse verkoop heeft gekocht. Je hebt er voor betaald en dan wens je niet voornamelijk reclameteksten te lezen. Kennelijk denkt de mede aandeelhouder daar anders over. Het gaat om geld, veel geld en weer over cross media planning, content combineren met platforms en meer van dat marketing gereutel . Maar moet dat dan over de rug van de betalende lezers? De belangen van de adverteerders gaan duidelijk boven die van de lezers. Het is kennelijk beter tevreden adverteerders te hebben dan tevreden lezers. Deze bewering grijp ik niet zomaar uit de lucht. Ik zat vanochtend op de website van Focus rond te neuzen en vond het volgende bericht met kop: Fujijfilm X1 Pro verkrijgbaar bij Foto Konijnenberg. Wat een rare kop dacht ik nog. Alsof alleen Konijnenberg de Fujifilm camera zou verkopen. Dat mochten ze willen. Dus dan ik het artikel lezen en blijkt het artikel hierover op Internet ook al een gesponsord artikel (advertorial) te zijn. Waar slaat dit op? En ik ben niet de enige met deze mening. Zie afbeelding hieronder.
Meer reacties van ontevreden lezers
Maar terug naar de basis van dit morele verhaal. Is er nog wel een moraal? Gaat het werkelijk alleen nog maar om geld te verdienen? Maakt niet uit hoe? Zijn wij de stomme consumenten die dit nog pikken ook? En gewoon keurig netjes iedere maand het weer gaan zitten lezen?
Wanneer je als tijdschrift een advertentie plaatst exact gelijk aan je huisstijl, conformeer je je als tijdschrift volgens mij aan de inhoud van de advertentie. Ik vind het van een bedenkelijk niveau. Ik heb al een blog geschreven over de waarde van EISA awards gerelateerd aan advertentie inkomsten. Als dit de volgende stap is? Waar is het einde dan? Dan kun je net zo goed de reclamefolders van Canon, Nikon, Metz, Olympus of andere merken gaan lezen. Deze zijn dan betrouwbaarder. Alles is goed en niets is fout. Ik ben benieuwd waar dit gaat eindigen. Beter tijdschrift maken? Het is maar een idee...zo uit de losse pols.
En eigenlijk ben ik nu nog niet eens klaar. Want iedere maand krijg je ook nog minimaal 4 pagina’s geschreven door Frans Barten wat al eerder is uitgekomen in een Focus Media boek. Dus als je het boek al hebt, lees je nog een keer hetzelfde en heb je nog minder iets nieuws te lezen. En je betaalt nog een keer voor het boek wat je al lang op de plank hebt staan. Laat ik maar ophouden. Ooit heb ik ergens een wijze les geleerd in een voor mij inmiddels ver verleden dat wanneer je met aandeelhouders in aanraking komt je te maken krijgt met mensen die alleen naar rendementen kijken. Rendement is alles wat telt. Inhoud, mensen... het doet er niet toe, als het rendement maar goed is!
Mijn advies is wederom: zorg dat de inhoud goed is en wees gedreven dan komt het „commerciële succes” ook. Duurt misschien wel wat langer, maar je kunt er veel langer op voortvaren. Wordt vervolgd en ik hou de ontwikkelingen in de gaten.
Nu in 2019 is dit hele bovenstaande verhaal gelukkig niet meer zo. Men heeft ingezien dat…..