Ton maakte bovenstaande foto. Ton was toen hij deze foto maakte inmiddels voor de derde keer in Pebru op cursus bij Digitale Fotografie Vakantie. Ik vind het een wereldfoto die een klein beetje mazzel bevat en ook weer niet. Ton heeft namelijk alles goed gedaan, belichting is goed, witbalans is goed. Ik verzorg de rook met een machine en de wind stond ook net goed. En het licht (drie flitsers) stonden ook precies goed opgesteld en ingesteld. Waar bestond de mazzel dan uit? Als je alles goed doet wordt het nog leuker als je ook een beetje geluk hebt. En dat is helaas niet altijd het geval. Kijk eens naar de prachtige lucht in deze foto. Deze is mede mooi geworden doordat Ton goed belicht heeft, maar als die mooie lucht er niet is… Precies dan is de foto toch een stuk minder. Tien minuten later was de lucht al veel minder interessant. In bovenstaande foto komt alles bij elkaar. Kennis, kunde, degelijk en rust doorwerken en dan heeft de cursist ineens ook nog een mazzeltje. Ik ben supertrots dat een cursist van mij dit gemaakt heeft. Ton heeft op het moment dat hij deze foto maakte 2 x 5 dagen les gehad plus 3 dagen. En dan dit maken! Ja, Ton heeft talent, maar talent alleen is niet genoeg. Het is ook de manier van fotograferen en kennis hebben. En als laatste ben ik ook nog eens een veeleisende leraar en geef op eigenwijze manier les. En dat laatste mag je letterlijk zo lezen. En wat ik ook nog ga schrijven in deze blog het zijn de foto’s die het verhaal vertellen. Mijn woorden zijn eigenlijk overbodig zijn. Echter soms is een klein beetje uitleg of achtergrond informatie wel leuk denk ik.

Cursiste Ella fotografeer haar medecursist op deze wijze tijdens een basis cursus. Dat is altijd de derde dag van de cursus en eigenlijk zijn we dan pas net begonnen met leren fotograferen. Bovenstaande foto’s maken we altijd bij het instel licht van een studio filtser. Camera’s gaan dan om mee te beginnen standaard naar 1600 ISO omdat er helemaal niet zoveel licht uit zo’s softbox komt als dat het lijkt. Ook vraag ik ze in kleur te schieten omdat het mij de kans geeft cursisten alles over kleuren en witbalans en graden Kelvin te leren. Wie bij het instel licht van een flitser op 1600 ISO een gaaf portret kan schieten, kan daarna alles. Dit is het moeilijkste wat er is. In ieder geval qua kleuren. Camera’s houden daar niet van. Met gloeilamp licht op 1600 Iso perfecte huidtinten te creëren. Okay, bovenstaande foto is zwart/wit, maar dat is omdat Louis, cursist en model op dat moment gewoon mooier was in zwart wit.

Dat het ook heel erg goed kan in kleur laat de onderstaande foto zien gemaakt door Edwin die een gaaf portret maakte van zijn geliefde.

Ga er maar aan staan en doe dit maar. Gloeilamplicht, 1600 ISO en dan nog een goed portret maken. Het is de basis om alles goed te kunnen gaan fotograferen. Een zeer goed kleurenportret gemaakt door Edwin, en dat voor een basis cursist. Chapeau. En wat nog beter zou kunnen ging niet meer omdat we dan inmiddels op het randje van wat een digitale camera kan zitten te werken. Wanneer je op het randje bent geweest is daarna alles makkelijker. Ja, dat is ook een logica. Van mij, maar het is er wel een. En… beide basis cursus portretten zijn gemaakt onder de moeilijkst mogelijk omstandigheden. Omdat je als cursist daar het meeste van leert. En als de cursisten alles goed doen…dan kan je het nog beter als je beter en vooral meer licht hebt. Na deze oefening is alles ineens een stuk makkelijker.

En wanneer cursisten vaker op cursus komen dan kan het niveau nog verder omhoog. Bovenstaande foto is wederom gemaakt door Ton. Direct in zwart wit gefotografeerd en niet in kleur. We wilden een zwart wit foto maken dus waarom dan in kleur fotograferen? In kleur fotograferen geeft niet een beter eindresultaat vergeleken met een kleurenfoto die later is omgezet naar zwart/wit. Niet als je de rechtstreeks zwart/wit foto maakt zoals je bedoeling is. En Ton wilde graag een jaren 30-40 portret maken. Bovenstaande is jaren 40 en geen jaren 30. Jaren 30 ziet er namelijk net weer iets anders uit. Met andere imperfecties die bij die tijd hoorden. Dit is wederom één van mijn hele grote favorieten. Prachtig licht, de techniek gebruikt van licht tegen houden gebruikt voor de witte achtergrond die vervolgens grijs en zwart wordt. Ja, dat is ook een techniek, licht tegenhouden.

Wat landschappen betreft had ik zoveel foto’s om uit te kiezen. Bij een behoorlijk aantal cursisten heb ik wel eens het gevoel dat ze speciaal om bovenstaande foto’s te kunnen maken. Helaas gaat dat niet op bestelling. Ik kan je alles leren, maar het licht en het weer moeten ook meewerken. De omstandigheden bepalen wat je kunt maken. Bas is een enthousiast landschap fotograaf. We waren eerder in de week al een keer op pad geweest maar het was niet gelukt. Er was niets. Geen mooi licht, geen nevel die er overigens wel vaak hangt, maar juist niet die ochtend dat wij er stonden en op een onchristelijke tijd waren opgestaan. Bas liet dat niet op zich zitten en ging zelf een ochtend daarna nog een keer naar deze inmiddels wel bij velen zeer bekende plek. Bas kwam terug met een wereldplaat! Zijn interpretatie is de bovenstaande foto. Hij heeft veel met zijn camera instellingen gespeeld en er een zware dramatische landschap foto van gemaakt. En de omstandigheden waren zeker niet ideaal. Er was maar een klein streepje licht. En wie weet hoe lang Bas hierop heeft moeten wachten… Hier word ik nu blij van en het is een hele fraaie en bijzondere landschap foto.

Maar ik had ook de foto van Marie Jose kunnen plaatsen. Twee weken later gemaakt. Hetzelfde landschap met ander licht en anders geïnterpreteerd door de cursiste. Fotografie is een spelletje, niets meer en niets minder.

Ik had ook een foto van Bram kunnen kiezen wat ik nu dus alsnog gedaan heb. Aan het begin van de herfst is deze foto gemaakt. De eerste herfstkleuren breken door, maar het was nog niet helemaal datgene wat we zochten. Gelukkig hadden de aanwezige cursisten, waaronder Bram, al meerdere cursussen gevolgd. Wat we zochten was er met mate en Bram heeft datgene wat er was extra aangezet door middel van zijn camera instellingen. Het late middag licht extra geaccentueerd, kleuren iets meer verzadigen en de witbalans iets warmer omdat dit meer de herfstsfeer uitstraalt. Wanneer Bram dan met een dergelijke foto weer terugkomt in het leslokaal kan mijn dag niet meer stuk. Hier doe je het voor. Dit is fotografie. Zelf sferen maken en het vastleggen zoals je het wenst te zien.

Kom voor de tweede keer op cursus dan ben je aan de beurt met draadloos flitsen. Onder de noemer van: “Als er geen mooi licht is dan maken we gewoon mooi licht”. Zo simpel is het. Bovenstaand foto is één van mijn all time favorieten. Zo mooi en zo mysterieus. De foto hebben we genoemd Woman in chains (nummer Tears for Fears). De foto is niet gemaakt tijdens een vervolg cursus. Dan is dit nog te moeilijk, maar is wel gemaakt tijdens een flitsfotografie cursus. Heel subtiel met drie fietsers gewerkt. Je moet heel goed kijken om ze te ontdekken. En zo hoort het. Prachtig werk van Dina.

En als we het dan toch over flitsfotografie hebben dan mag een foto uit de paparazzi serie niet ontbreken. Ook al jaren een favoriet van mij. Gemaakt door Mieke om half twee ’s middags in de brandende zon met een temperatuur rond de 30 graden (en het moest avond lijken). En daar sta ik dan met mijn lange winterjas aan en een halve kilo gel in mijn haar model te spelen, beetje de cursisten helpen met lastige vraagstukken of licht problemen. Heerlijk! Zo leuk om te doen. Verhaaltjes vertellen. Dit zijn de moeilijkste foto’s om te maken. Het hele verhaal moet gewoon in een keer duidelijk zijn. In een plaat. Wat dat betreft is filmen makkelijker. Met fotografie moet het gehele verhaal in één foto verteld worden. Mieke heeft dat fantastisch gedaan. Een wereldplaat en niet omdat ik erop sta. Nee, het is het verhaal van Franse politici die erg vaak een maîtresse hebben. Ik zal niet zeggen dat het normaal is, maar abnormaal is het ook zeker niet in Frankrijk. Ik speel de doorgewinterde politicus die gesnapt wordt. “Mijn” maîtresse schrikt zich rot als we betrapt worden bij het naar buiten komen vanuit een restaurant, ik niet. Ik ben dit gewend. Part of the job. Dat speel ik hè, ik ben niet zo voor alle duidelijkheid.

En zo heb ik een hele kleine selectie gemaakt van wat de cursisten hier de afgelopen negen jaar hier hebben gecreëerd. Het is echt minimaal wat ik nu geplaatst heb want anders wordt de blog te lang. Er is nog veel en veel meer moois gemaakt. En hier doe ik het allemaal voor. Gave foto’s en vooral veel plezier. Hier word ik na negen jaar nog steeds meer dan heel erg blij van.