Ik zie het vaak. Iemand die alles al heeft qua objectieven, maar nog moet leren fotograferen. Ik ben er geen voorstander van. Waarom? Omdat het je ontwikkeling als fotograaf in de weg staat. De persoon in kwestie is vaak meer bezig om te bedenken met welk objectief te gebruiken en vaak te verwisselen dan echt fotograferen. Objectief erop, binnen een minuut moet het zojuist gemonteerde objectief er weer vanaf om die andere te pakken. Die gaat er ook weer binnen no time vanaf om weer een ander objectief te pakken. Om te eindigen na vijf tot acht minuten met het objectief wat er als eerste op zat. Zonde van de tijd en allemaal keuze stress. En een grote kans dat het mooie landschap met licht alweer minder is geworden.

Fotograferen is rust, concentratie en ergens naar toewerken. Stapje naar voren, stapje naar achteren of iets naar links of naar rechts. Sommigen noemen dit dan weer slow fotografie maar dat is het ook niet. Het is gewoon normale fotografie. Niks slow of welke term dan ook. Dit systeem van je onderwerp benaderen is nodig voor ieder soort fotografie. Rustig werken, goed kijken en ergens naar toe werken.

En ik ben er dan ook een groot voorstander van dat je gewoon met één objectief fotografeert. Doe het maar met wat je hebt. En als dat objectief niet het juiste is dan kun je gewoon nog steeds een foto maken. Dan maak je de foto namelijk anders. Een andere kadrering pas je toe nadat je anders bent gaan kijken omdat je objectief te kort of te lang was qua brandpunt afstand. Sterker nog, ik neem vaak expres het verkeerde objectief mee. Eéntje maar. Dan dwing ik mijzelf om anders te kijken en tot andere fotografische oplossingen te komen.

De landschap foto hierboven is dat nu met een goed of fout objectief gefotografeerd? Hmmm, het is maar net hoe je ernaar kijkt. Laten we zeggen dat ik al mijn objectieven vergeten was in mijn fototas te doen. En ik kom daar aan met slechts een Fuji camera en een 10-24 mm Fuji lens. Dan ga ik staand fotograferen. Waarom? Staand is de helft van liggend. En de helft van iets, in dit geval een landschap, is vaak al genoeg. Links en rechts was er meer van hetzelfde landschap. Door een groothoek lens te draaien naar portrait stand krijg je veel meer lucht erop. Iedere groothoek van 24 mm of lager zal dan een mooi verloop in de lucht laten zien. Dat komt omdat je de atmosfeer fotografeert. En daardoor krijg je mooie verloopjes in de lucht. Daar zijn geen verloop filters voor nodig. Dat scheelt ook weer geld.

De zwart wit foto is nog steeds met datzelfde objectief (alweer teveel groothoek) gefotografeerd. Al hoewel is dat wel zo? Is dit wel teveel groothoek? Ik schrijf wederom, het is maar net hoe je ernaar kijkt. En dat heeft niets te maken met dat dit met een infrarood filter op het objectief is gefotografeerd. Dat geeft wel lekkere witte bomen mits de zon ze goed verwarmt. Hoe witter de boom, des te warmer die was op dat moment. De boomstam is met IR fotografie heel makkelijk doorrekent te houden. Omdat dit namelijk ook warm is. En daardoor lichter zal tonen dan dat het in werkelijkheid geweest zou zijn met "normale" fotografie. En zo bouw ik alweer een andere compositie op. Weer met dat ene objectief, de 10-24 mm van Fuji. Ik kan niet eens schrijven bij deze foto dat het een "te grote" groothoek was. Dat hangt er namelijk vanaf hoe je je beeld opbouwt. Wanneer je anders gaat fotografen kun je namelijk van je nadeel een voordeel maken. Het is dus dat je anders gaat kijken en fotograferen als je maar met één objectief fotografeert.

Sinds enige tijd ben ik de gelukkige bezitter van een Hasselblad. Ik heb daar maar één modern Hasselblad objectief bij. Voor de andere moet ik nog heel lang sparen. Dus dan doe noodgedwongen alles met dat ene objectief. Inmiddels ken ik dit objectief (45 mm, omgerekend naar full fame formaat is dat 35 mm) van haver tot gort. Ik kan er alles mee. Van portret tot landschap tot voedsel- en of productfotografie.
Zie het maar te doen met dat ene objectief. Zo leer je de minimale instel afstand goed kennen. Hoe werkt het diafragma bereik in combinatie met scherptediepte. Hoeveel heb je nodig om alles wel of niet scherp te krijgen. Of is het überhaupt wel mogelijk alles scherp te krijgen van voor tot achter. Ik werk al anderhalf jaar met dit ene objectief. En nu durf ik te schrijven dat ik er alles mee kan maken. Nu mag dus dat volgende objectief komen ondanks dat ik nog niet klaar ben met het sparen daarvoor.

Maar is dat objectief eigenlijk wel nodig?

Nee eigenlijk niet. Heel misschien heb ik af en toe een Hasselblad macro objectief erbij nodig omdat ik niet dicht genoeg op mijn onderwerp kan komen. Maar als ik heel eerlijk ben voor de rest mis ik niets. Hieronder ga ik je zo een overzicht geven van wat je met één objectief allemaal kunt fotograferen. Het is verbazingwekkend. En echt ik ken zat mensen, ze hebben alles, en ze kunnen ook nog heel aardig fotograferen, maar hun objectieven kennen ze echt niet. Geen één.

Hasselblad XVD 45 mm P


Hasselblad XVD 45 mm P


Hasselblad XVD 45 mm P


Hasselblad XVD 45 mm P


Hasselblad XVD 45 mm P

Zeker de laatste foto een portretfoto is risciovol om te maken met een 45 mm objectief. Eigenlijk omgerekend niet meer dan 35 mm. Maar als je je objectief echt goed kent weet je hoe er toch een goed portret te maken is met een eigenlijk iets te korte lens. De kans op vertekening is namelijk best groot met een " te kort" objectief. Maar je ziet het, het kan. Vooral gelijk blijven met neushoogte is mijn tip.

En dat is wat ik jullie wil meegeven met deze blog. Koop wat minder of helemaal niet. Doe het gewoon met wat je hebt. Het scheelt je bergen met geld, maar nog veel belangrijker! Je leert je objectief echt goed kennen en je wordt er een veel betere fotograaf van.