Ooit kwam Andre binnen in mijn leslokaal en in minder dan een half uur had hij al twee keer gezegd dat hij geen talent had. Dat kan hij zeggen om verschillende redenen. Omdat hij onzeker is en de verwachtingen van mijn kant naar hem toe als cursist wat te temperen. Of hij denkt echt dat hij geen talent heeft. Ik kan alvast verklappen dat Andre na 17 jaar lesgeven de meest talentvollen cursist aller tijden is. Ja maar… talent is toch niet belangrijk? Nee, dat is het ook niet. Andre heeft gewoon kei- en keihard gewerkt. Wat hij allemaal geoefend en gemakt heeft. Ongelofelijk zoveel. En toen bleek er ook nog iets van talent in hem te zitten. Maar daar kwamen we pas na vijf cursus jaren achter. Waarom toen pas? Omdat hij toen al zijn voor fotografie benodigde vaardigheden had ontwikkelt.

Met fotografie gaat het er niet zo zeer om wat je kan, maar meer om wat je wilt. Wil je het echt? Wil je echt goed worden? Oh ja? wat heb je er voor over? Als je het namelijk echt wil dan kun je het ook worden. Iedereen zonder uitzondering. En nu ga ik echt niet de positieve tussen de oren maffia uithangen, maar het is echt zo. Als je goed wilt leren of kunnen fotograferen dan kan dat. Zo moeilijk nis het nu ook weer niet, maar je moet uiteindelijk wel veel weten, kunnen en beheersen.

Leg ik het uit op een andere manier. In 17 jaar tijd heb ik nog nooit een cursist gehad met talent. Nog nooit. Ik heb wel een aantal zeer hard studerende en werkende cursisten gehad. En als je dat kunt volhouden dan begint het op een gegeven moment verdraaid veel op talent te lijken. Had ik dan talent? Nee absoluut niet. Ik had altijd het gevoel dat mijn hele klas meer talent had dan ik. Dat was misschien niet zo, maar dat gevoel hebben creatieve mensen wel vaker. Oh dus ik ben wel creatief? Nee eigenlijk ook niet. Maar omdat ik zoveel ermee bezig ben lijkt het wel of ik creatief ben. Op het een volgt het andere en als je niet oplet lijkt het ineens creatief te zijn. Net als talent. Ik heb maar één talent en dat is lichtplaatsing. En dat komt omdat ik op 8 jarige leeftijd de schilderijen van Rembrandt zo geweldig mooi vond en daar nu al bijna 50 jaar mee bezig ben. Dat is alles. Dus ook weer aangeleerd.

Talent, creativiteit, goed fotograferen, het is gewoon een kwestie van heel veel doen en fouten maken. Laat je nooit ontmoedigen door mislukkingen. Die zijn nodig om je talent te ontwikkelen. En het wordt talent kan zo weer vervangen worden door vaardigheden.

Momenteel heb ik ook weer een cursiste. Ze wil zo ontzettend graag goed worden. Dat lukt haar niet altijd, maar het gaat wel steeds beter. Stapje voor stapje wordt ze beter, een heel natuurlijk proces. En ik weet nu al dat ze heel goed gaat worden. Alleen weet ze het zelf nog niet. Mooi is dat he? Ze zou eens moeten kijken waar ze een jaar geleden stond en waar ze nu is. Dan zou het haar meteen overduidelijk worden. dan maakt ze nu foto's waarvan ze een jaar geleden geen weet van had.

Tips voor als je geen talent hebt:

• Hard werken (voor ieder beroep of hobby)
• Veel doen
• Nooit trucs uithalen zoals het nabewerken, daar word je niet beter van en je leert er ook niets van. Het verbloemt alleen je niet hard genoeg gewerkt hebben.
• Uren maken
• Nooit opgeven
• Nooit balen als het niet is geworden zoals je wenste ( ik heb zoveel foute foto's gemaakt)
• Morgen is er weer een dag (relativeren)
• De wereld draait toch wel door ( stug doorgaan)
• En als je het plezier erin houdt dan wordt je vanzelf beter (dat kan niet anders, zijn natuur wetten)

Maar het aller belangrijkste is wel dat je er hard voor moet werken. En daarbij zie ik dat de mensen die dit op kunnen brengen in 17 jaar tijd lesgeven het aantal steeds lager wordt. Ze willen wel goed worden, maar hebben het er niet voor over om ook hard eraan te werken. Ik wil het nu en morgen moet ik het kunnen, maar zo werkt het niet. Het is een teken van de maakbare maatschappij. Dat is niet waar, maar men denkt wel steeds vaker zo. Mozart moest ook hard werken. Zonder dat harde werken was hij nooit zo goed geworden. Het werd hem met de paplepel door zijn vader ingegoten. Ik had dat ook graag met een van mijn dochters wel willen doen. Maar helaas, ze hebben geen interesse. Wat prima is ook. Maar ik had dat wel willen zien. Van jongs af aan heel bewust met fotografie bezig zijn.

Zonder hard werken word je niet goed. Maar je zegt/denkt dat je het wel graag wilt, maar je hebt het er niet voor over om al die benodigde uren te maken en foto's. Dan wordt je dus nooit goed. Dat ga je dan weer verbloemen met nabewerken. Er is maar 1 manier. Hard werken. Talent is onbelangrijk en ik moet de eerste talentvolle cursiste nog tegenkomen. Dat klinkt misschien heel negatief en mij maakt het niet uit. Want ik kan het iedereen leren. Hoe goed je ook wel of niet wenst te worden. En ik heb al aardig wat hele goede cursisten afgeleverd. Omdat ze heel hard werkten en het ontzettend graag wilden. Dat is alles. heb je er dat voor over?

De foto van mij bij deze blog is gemaakt door een cursiste van mij. Daar ben ik trots op. Talent of niet, ze heeft wel een gave en goede foto van mij gemaakt. En als ze dit leest wordt ze weer helemaal blij. Wat kan fotografie toch mooi zijn.

Tags: Talent, Inspiratie, Hard werken