Fuji for driving and Nikon for putting
Want die heeft wel een kloppend histogram. Noodzakelijk als je betaald werk maakt. Dan is er geen ruimte voor fouten. Bij mij in ieder geval niet. Het moet goed zijn. En dan helpt een goed histogram. En dan ook nog eens zichtbaar op het gehele display of in je zoeker.
Kijk dit is een histogram! Zo doe je dat! Pagina groot histogram!
En zo moet het dus niet. Het wit zit tegen het uitbijten aan en toch is dat niet terug te zien in het histogram.
Er zijn vaak cursisten die mijn tests en blogs hebben gelezen. En na enige tijd tijdens de cursus zeggen ze dan zonder uitzondering:" Inderdaad het histogram van Fuji klopt niet". Mijn standaard antwoord is dan: " waarom denk je dat ik het heb geschreven?" Ik schrijf niets wat niet zo is. Heel vervelend, maar….. het maken de Fuji camera's nog geen slechte camera's. Een paar punten zijn slecht geregeld, maar de Fuji is en blijft een heerlijke camera om mee te fotograferen. Ik wilde schrijven werken, maar dat doe ik dus met de Nikon. Met Fuji fotografeer is en met de Nikon werk ik. Zie je de link al? Driving with the Fuji en putting with the Nikon. Met putten wordt tijdens het golfspel het geld verdiend. Niet met de drives.
Bovenstaand probleem heeft mij destijds aangezet om 2600 euro extra uit te geven. Om eindelijk een betrouwbaar histogram voor mijn ogen te zien. Ik had het gewoon nodig tijdens mijn commerciëlele fotografie. Ik was teveel tijd kwijt aan het in detail bekijken van mijn foto's om te zien of wit wel of niet uitbeet. Het histogram vertelt je immers niets. Een goed histogram is erg nodig als je 10 of meer mensen fotografeert. Dan heb je geen tijd om eindeloos he histogram te gaan bestuderen om te kijken wat nu wel de juiste belichting moet zijn. En dan met de NIkon ook een echt lekker groot histogram en niet zo'n postzegel formaat als bij Fuji.
Vroeger, toen ik nog bij Nikon werkte en ik samen met mijn baas heel veel vloog, kochten we altijd een camera van de concurrent op Schiphol. Gewoon om de concurrenten in de gaten te houden en te zien wat ze goed en minder goed deden of aan oplossingen hadden bedacht. Je kunt namelijk ook altijd leren van je concurrenten. Mijn baas liet het testen en beoordelen aan mij over. Hij was immers de planmatige man. Ik had en heb de kennis van fotografie. Als ik nu bij Fuji gewerkt zou hebben en we zouden een Nikon camera hebben gekocht op Schiphol dan had vier jaar geleden al een Nikon achtig histogram in de Fuji hebben gezeten. Zeker weten. dat kan heel snel veranderd worden binnen camera fabrikanten. Tot enkele dagen voor de productie banden gaan draaien kunnen er zaken aangepast worden.
Maar goed, het is niet zo. En nu na een half jaar veel met Nikon fotograferen ga ik de Fuji ondanks haar histogram weer meer waarderen. Ik heb voor mijzelf een soort tweedeling gemaakt. Fuji is een kampioen in het aanpassen en spelen met instellingen. Kleuren lekker anders maken. Heel vaag, heel fel zijn keuzes die te maken zijn. Met de Fuji gaat dit probleemloos. Met de Nikon blijf je meer middle of the road fotograferen. Veilig en verantwoord. De Nikon camera leent zich er niet echt voor en hij vraagt er ook niet om. Dat terwijl de Fuji erom schreeuwt. Die roept echt doe gekke dingen met mij.
De Fuji is als een race motor. Je voelt het vermogen en doordat je het voelt wil je het ook gebruiken. Je moet knallen. Dus al heel snel ga je hele rare dingen met je foto. De Nikon is wat dat betreft een dieseltje. Het zelfde vermogen of meer, maar de camera laat het niet merken. Ik zou hetzelfde over een Sony of een Canon kunnen schrijven. Wat dat betreft is Fuji echt uniek in de markt van digitale camera's. Ook voor wat betreft de kleuren tussen verschillende series. De kleuren zijn altijd anders. Een X-T1 geeft heel andere kleuren dan een X-T3. Die weer niet te vergelijken is met een X-Pro1. Kleuren specialisten zijn ze wel bij Fuji, maar niet wat betreft consistentie. Je back-up camera moet uit dezelfde serie zijn. Anders kom je er nooit meer uit.
En daar kom je allemaal pas echt achter als je zoals ik met beiden fotografeert. Ik wilde weer schrijven: "werken", maar dat is dus niet zo. Met Fuji fotografeer ik en speel ik en met de Nikon werk ik. Kwestie van betrouwbaarheid en degelijkheid. Klanten vragen niet om hele gekke kleuren. Ze willen perfectie ook is die soms wat saai en vlak. Zelfs cursisten die mij kennen menen wel eens te constateren dat sommige van mijn foto's wel erg neutraal zijn. Algemeen bedoelen ze dan. Dat is de kracht van de Nikon. Hoe moeilijk het ook is, je kunt met een degelijke en goed plaat thuis komen. Je kunt met een Nikon een heel moeilijk onderwerp transformeren tot een makkelijk ogende foto. Dat is de kracht van de Nikon. En je weet zeker dat je hoge lichten goed zijn. Met Fuji ga je dat soort moeilijke onderwerpen anders te lijf. Je gaat meer in de aanval met een Fuji. Niet proberen er iets degelijks en goed van te maken, maar eerder zul je neigen naar er iets bijzonders van te maken.
Noem het gek doen voor mijn part. Foto's maken die een ander niet maakt. En dat is wat ik soms mis na een half jaar veelvuldig met de Nikon te hebben gewerkt. Het leuke hiervan is dat een camera leuker kan worden doordat je met een andere gaat fotograferen. En daarom denk ik ook wel recht van spreken te hebben. Ik heb ze allebei. Ik kan zeggen van beide merken wat goed en niet goed is. Het is niet het een of het andere. Was dat laatste bij mij wel het geval? Dan ben ik daar van terug gekomen. door nieuwe inzichten. Beide merken hebben nu hun eigen functie voor mij.
Spelen met de Fuji
Dat is het leuke aan de Fuji line-up. Al die mogelijkheden en instellingen die je ook weer eindeloos met elkaar kunt combineren. De DR functie die het leven makkelijker maakt, de kleurstanden (zorg ervoor dat het er niet teveel worden Fuji). De S en de H functie waarmee je andere accenten in je foto kunt aanbrengen. Heerlijk ook hiermee te spelen op zoek naar apartere foto's.
Werken met de Nikon
Hoe moeilijk het ook is, met de Nikon kom je er altijd uit. Het dynamisch bereik (Z6) is denk ik nog 1,5 stop hoger dan dat van de Fuji (onderbuik gevoel). De ADL, heerlijk om mee te werken. Die mis ik wel eens op de Fuji. Zwart ophelderen is iets heel anders dan zwart minder zwart maken zoals met de S functie. Dat geeft een heel ander effect. Nadeel van werken met contrast instellingen in de Nikon is, is dat alles in je foto meteen meegaat. En dan mis ik wel eens de de S en de H van Fuji. Werken met de Nikon gaat makkelijker en is veel betrouwbaarder terwijl het met de Fuji veel avontuurlijker is.
Helaas is er is nog steeds geen enkel camera merk waar de EVF ( elektronische zoeker) en de LCD monitor gelijk te krijgen zijn aan elkaar. Er er altijd een verschil qua kleur en helderheid tussen scherm en EVF. Dat is bij Fuji zo, en bij Nikon ook. En van de week zag ik het zelfde gebeuren in een behoorlijk dure Sony 7R. Ook die kreeg ik niet gelijk aan elkaar. En dat is wat je toch wilt met een systeem camera. Ik zou zeggen de essentie van een systeem camera. Twee manieren van beoordelen. Maar dan moeten ze wel gelijk aan elkaar zijn. Anders krijg je twijfel over welke je moet geloven en welke niet. Er is tot nu toe geen enkel merk die dit onder onder controle heeft. Bij de Fuji krijg ik de zoeker beter en betrouwbaarder dan het lcd scherm. Bij de Nikon is het andersom. Het scherm lcd scherm zit dichterbij de waarheid dan de zoeker. Hoe ik hem ook instel. Waarbij het grootste probleem is dat het zwart niet echt pikzwart wil worden. Daar moet Nikon nog echt wel wat werk aan verrichten.
Nog wat observaties
Waar Fuji de naam heeft extreem scherp te zijn valt dat ineens in het niets als je met een Nikon Full Frame gaat werken. Wauw dat is pas scherp. Echt een groot verschil. De Fuji die voorheen scherp oogde,oogt nu ineens zacht en ik zou haast willen zeggen onscherp. Nu kun je en mag je eigenlijk FF niet vergelijken met een crop sensor. Het is Fuji zelf die zegt dat ze geen FF nodig hebben. Dus daarom kan het wel. Ik heb er eerder iets over geschreven. Ik geloof niet dat Fuji zonder FF kan in de toekomst. En de verschillen die ik nu zie… dan moeten ze echt wel gaan schakelen. Meer pixels op een crop sensor camera? Kan, maar leidt ook weer tot andere problemen.
Welke is nu gemaakt met welke camera?
Ja de belichtingen zijn iets anders net als witbalans en dergelijke. Dat zijn keuze vrijheden. Maar kijk gewoon hoe de foto in zin totaliteit oogt. De onderste foto is iets eerder gemaakt dan de bovenste, kun je zien aan de stand van de zon). Kijk goed naar de voorste bomenrij. Maar ook in het landschap verderop achterin kun je de scherpte verschillen goed zien. Ook kun je zien dat met ADL ( Active D Lighting) schaduw partijen veel makkelijker doorrekent te houden. DE voorste bomenrij is beter doorrekent vergeleken met de bovenste foto. En toch is het contrast hoger. Daaraan kun je zien dat het dynamisch bereik van de Nikon groter is. Ook het verschil tussen FF en crop sensor kun je hieruit halen.
De Fuji heeft een 150% hogere pixel densiteit dan de Nikon per vierkante centimeter. Een pixel bij de Nikon is dan ook 150% groter. Ja, dat ga je wel een keer terug zien. En ik laat je nu een beetje zijn hoe je dat kunt terig vinden in een foto. Het is dus ook nog een lesje kijken.
Beide merken zijn mij momenteel even veel waard. Een ieder om hun eigen kenmerkende kwaliteiten. Beide laten ook steken vallen, maar dat doen alle merken. De Nikon omdat je er minder mee kunt spelen dan met een Fuji. En spelen met mijn te maken beelden is toch wat ik het liefst doe. Maar de klant wil betrouwbaarheid en kwaliteit. En dan kom je met de Nikon beter weg.
Voor een dergelijke foto moet je wel de Nikon uit de tas pakken. Zoveel te controleren qua uitbijters. Zoveel details. En dan helpt een histogram niet die de helft niet laat zien. Dus daarom Nikon.
En dit kan je alleen met een Fuji maken. Spelen met alle instellingen. Net zolang totdat je dit hebt. Met de Nikon zou dit zonder (zwaar) na te bewerken zo goed als niet mogelijk zijn.
En daarmee mijn eind conclusie. Fuji om mee te spelen en Nikon om mee te werken. Doe er je voordeel mee. Of kijk wat het best bij je past.