Het feit dat ik zo trots ben op Cor is omdat hij bij mij op cursus is geweest. Al hoewel dat eigenlijk bijzaak is. Hij was al bezig met dit project " Pacifist aan het front" voordat Cor zijn eerste lessen bij mij volgde. Deze blog gaat totaal niet over mij maar alleen over Cor en zijn geweldige project. Hij heeft immers de foto's gemaakt en alle reizen. Niet ik. Mijn aandeel was alleen maar fotografische zaken aanreiken, eventueel nieuw te gebruiken technieken leren, en kritisch zijn. En dan is het voor een cursist aan hem of haar om er iets mee te doen.

En dat is het belangrijkste gedeelte. Wat doe je met het geleerde? Ik heb zoveel cursisten gezien in 15 jaar tijd, maar eerlijk is eerlijk, het heeft lang niet altijd zoden aan de dijk gezet. Bij Cor wel. Komt dat door mij? Nee, absoluut niet. Dat komt door Cor. Hij wilde iets en heeft het gedaan. En dat is puur en alleen zijn verdienste. Ik kan iedereen leren wat ik wil, maar als je er niets mee doet?! En daarom ben ik zo trots op Cor. De echte fotograaf kenmerkt zich met name bij het hebben van doorzettingsvermogen. En dat hebben er nog maar heel weinig tegenwoordig.

Vier jaar of langer is Cor met het project Pacifist aan het front bezig geweest. Hij heeft daarvoor heel veel België en Frankrijk moeten bezoeken. Hoeveel dagen en kilometers zullen erin zijn gaan zitten? Ik heb het hem nooit gevraagd. Hoe vaak zal het weer tegen hebben gezeten? Ik heb het hem nooit gevraagd, maar met ieder weer kun je gave foto's maken. Dat mag geen belemmering zijn, maar je moet het maar wel even doen. Er zullen zat momenten geweest zijn dat Cor moeten hebben gedacht: " waar ben ik mee bezig, waar doe ik het voor?". En toch is hij door gegaan. En het boek, het prachtige boek is klaar. En daarom ben ik zo apetrots op Cor. Er zijn er maar heel weinig die dit kunnen. Zo'n groot project voltooien.

Cor is een overtuigt pacifist net als ik. Tussen 2014 en 2018 heeft Cor vele plaatsen bezocht die voor hem belangrijk waren voor de ontwikkeling van deze waanzinnige eerste wereld oorlog 100 jaar later nadat het heeft plaats gevonden. Als een soort tijdmachine. Hij laat de tragiek ven waanzin van W.O. I zien met prachtige foto's. Allemaal in zwart wit. Omdat hij de eerste keer dat hij zich echt bewust werd van deze vreselijke oorlog ook de beelden in zwart wit op televisie heeft gezien. Beelden die anders zijn 100 jaar na dato. En soms ook verrassend herkenbaar na zo'n langer periode.

De fotografie:
Ik ben zo enthousiast over het boek omdat het zoals eerder beschreven een mega project is. Maar nog meer omdat er in mijn ogen continuïteit inzit. Het moeilijkste om vast te houden tijdens vier jaar fotografie. Camera's en inzichten kunnen veranderen in tussen liggende tijd. Maar als de serie ingezet is dan moet hij wel doorgaan op de weg die hij eerder ingeslagen was. Dat is zo lastig. Series schieten is heel erg moeilijk. Bij een serie fotograferen gaat het vaak niet over de topfoto's maar meer over het creëren van een geheel, een eenheid. De totale serie moet het verhaal vertellen. Top foto's kunnen in een serie slecht uitkomen. Door een topfoto ga je onbewust minder naar de andere foto's kijken die net zo belangrijk zijn. In dit boek is het zeker niet het geval. Doordat de algehele kwaliteit van de beelden zeer hoog is. Iedere foto vertelt een afzonderlijk verhaal. Zonder dat Cor in woorden het verhaal vertelt. Dat moet je er zelf maar bij bedenken. De foto's spreken voor zich.

Cor heeft zoveel in mijn ogen prachtige foto's gemaakt dat het toch een geheel blijft. Er staan er 105 in het boek. En de foto's zijn ingedeeld in verschillende hoofdstukken. Het begint met gedenk de doden en gaat verder met fotografische hoofdstukken als verstoord landschap en nog andere hoofdstukken. Het is zo mooi, interessant en goed gefotografeerd. Dit mag/moet ook bij jou op de boekenplank staan. Het is zo interessant om te zien hoe iemand iets vier jaar lang fotografeert waar hij stellig tegen is. Dat maakt het voor mij zo interessant. De meeste mensen lopen weg bij het gene wat ze stom vinden of waar ze zich aan irriteren. Cor heeft het vier jaar lang opgezocht. Opvallend als je daar langer over nadenkt.

Bovenstaande foto komt uit het hoofdstuk veranderd landschap. Veel foto's zijn ook subtieler dan deze duidelijke loopgraaf. Landschappen, portretten, journalistieke fotografie alles komt voor in dit boek. Dat is het mooie van zijn werk. Je wordt heen en weer geslingerd tussen herkenbaarheid en onbekendheid.

Koop het boek Pacifist aan het front wanneer je van fotografie houdt, als je tegen oorlog bent. Als je meer wilt zien hoe iemand vier jaar lang gefocust kan zijn op één onderwerp. Je kunt het ook kopen voor je eigen motivatie. Om ook iets neer te willen zetten. Om in de toekomst je eigen fotografische footprint achter laten. Dan kun je dit boek als een soort motivator gebruiken.

Boek is te koop via: cor.oorthuijsen@quicknet.nl
Stuur hem een mailtje. Het kost 27,50 en wordt verzonden nadat je aanbetaling is ontvangen. Dit is exclusief verzendkosten.

Zo dit was de blog over een fotograaf die ik voor het eerst twee keer bespreek en het allereerste fotoboek ooit wat ik heb besproken.